Βιβλιοπροτάσεις!

Να μερικά ωραία βιβλία που έπεσαν στα χέρια μου και είναι ότι πρέπει για την παραλία (παγωμένος καφές, βιβλιαράκι και διακριτικό χάζεμα ηλιοκαμμένων οπίσθιων -γυναικείων για να μην παρεξηθούμε- είναι εκ των ουκ άνευ των καλοκαιρινών διακοπών).

Στη σκιά της πεταλούδας του Ισίδωρου Ζουργού.

Πραγματικά εξαιρετικό. Η υπόθεση διαδραματίζεται μέσα σε ένα ασανσέρ, όπου ένας άντρας και μια γυναίκα εγκλωβίζονται. Ο συγγραφέας παράλληλα με τις στιγμές τους (ο χρόνος διαστέλλεται εντυπωσιακά, τα λεπτά που ζουν εγκλωβισμένοι αποκτούν τη βαθύτητα και το νοήμα ολόκληρων εβδομάδων, μηνών, ετών) περιγράφει το χρονικό των οικογενειών τους, έως ότου η αφήγηση φτάσει στη δική τους ζωή και στο συγκλονιστικό τέλος της περιπέτειας τους. Σημείο εστίασης η σύγκρουση του ανθρώπου με την αναγκαιότητα (ή αλλιώς το πεπρωμένο του) που αναδεικνύει ως νικητή -με τρόπο νομοτελειακό- πάντα το δεύτερο. Η σκιά της πεταλούδας είναι ένα "βιβλίο για τους αποτυχημένους" σύμφωνα με τον ίδιο το συγγραφέα και αλίμονο -συμπληρώνω εγώ- ποιος δεν κουβαλάει τις προσωπικές του αποτυχίες;

Πέρα από το υπόστρωμα των υπαρξιακών ερωτημάτων και την ενδιαφέρουσα πλοκή, θα προσθέσω την εκπλητική γραφή που πιστεύω ότι θα καθιερώσει μελλοντικά το συγγραφέα σε διαχρονικό.


Στην κόψη του ξυραφιού, Σομερσοτ Μομ.

Ξεκίνησα να το διαβάζω νωχελικά, με κέρδιζε όμως σελίδα τη σελίδα. Ο συγγραφέας-συμπρωταγωνιστής περιγράφει τη ζωή ενός αμερικάνικου ζευγαριού την πολυτάραχη δεκαετία του '30.Την Ισαβέλλα που επιθυμεί διακαώς μια ήρεμη μεσοαστική ζωή, τον Λάρυ που ο πόλεμος έσβησε μέσα του κάθε ίχνος αστικών αξιών και τον οδήγησε στο να αναζητήσει απεγνωσμένο το εναλλακτικό  (εξου και ο χωρισμός με την Ισαβέλλα), καθώς και μια σειρά άλλων χαρακτήρων όπως ο πιο καθημερινός και φυσιολογικός μετέπειτα σύζυγος της Ισαβέλλας, ο κοσμικός και ολίγον τι gay θείος της, η αυτοκαταστροφική δεσποινις Μακντόναλντ και λοιποί άλλοι χαρακτήρες. Το άκρως ενδιαφέρον στο βιβλίο του Μομ, είναι ότι ο συγγραφέας δεν κατακρίνει κανέναν και τίποτε. Εκεί ακριβώς έγκειται η ανατροπή. Ο αναγνώστης περιμένει ότι η Ισαβέλλα θα "τιμωρηθεί" που παράτησε το Λάρυ για έναν ευκατάστατο χρηματιστή (και τις υλιστικές αξίες που η επιλογή της πρεσβεύει)  ή τη μεταφυσική δικαιώση του αγνού οραματιστή Λάρυ ...αλλά επί ματαίω. Ο Μομ πειστικά υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει συνταγή ευτυχίας. Για τον καθένα υπάρχει ένας μοναδικός δρόμος, φτιαγμένος και κομμένος στα μέτρα του. Απλά πρέπει να τον ακολουθήσεις.

Πάμε σε κάτι πιο κλασσικό...

Λολίτα, Βλαντιμιρ Ναμπούκοφ

"Λολίτα, φως της ζωής μου, φλόγα των λαγόνων μου. Αμαρτία μου, ψυχή μου. Λο-λί-τα: της γλώσσας η άκρη τρέχει τρεις φορές στον ουρανίσκο, για να χτυπήσει με την τρίτη απαλά πάνω στα δόντια. Λο.Λι.Τα.........."

και για τους αμετανοήτους λάτρες των οικονομικών:

Ο πλούτος και η φτώχεια των εθνών του D.Landes

Ο ακαδημαικός καθηγητής της οικονομικής ιστορίας εξηγεί με πολύ γλαφυρό και εύληπτο τρόπο (δεν χρειάζονται τεχνικές οικονομικές γνώσεις) γιατί κάποια έθνη υπήρξαν οικονομικά επιτυχημένα, ενώ άλλα όχι. Εντυπωσιάζει η απίστευτη ευρυμάθεια του. Πολιτική, διπλωματία, γεωγραφία, πολιτισμός, κοινωνία, ιστορία όλα συνθέτουν ένα μωσαϊκό δυνάμεων που κινούν την οικονομία. Τελικά, τα οικονομικά φαινόμενα είναι ιδιαιτέρως σύνθετα όπως όλες οι εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας. Πολύ γόνιμο και επίκαιρο το επιμύθιο του βιβλίου.

Να προσθέσω τέλος ότι το βιβλίο του Landes το είδα στα χέρια πολύ γνωστού πολιτικού ...που δυστυχώς δεν εφάρμοσε και πολλά από αυτά που διάβασε...