Κατά την διάρκεια της επανάστασης του ΄21, κάπου κοντά στην Τρίπολη, συνέβη το εξής περιστατικό. Ο Τούρκος στρατηγός έμαθε ότι ένα γειτονικό λόφο τον υπερασπιζόταν ένας μοναχά Έλληνας. Στέλνει, λοιπόν, πέντε στρατιώτες του να τον καταλάβουν. Τουφεκίδι, πιστολίδι, καπνοί και ορυμαγδοί και ύστερα άκρα του τάφου σιωπή. Κανείς δεν γύρισε πίσω...Στέλνει τότε ένα απόσπασμα από δέκα αυτή την φορά στρατιώτες. Μια από τα ίδια. Χαλασμός κυρίου και ύστερα νέκρα. Δεν πτοείται και ετοιμάζει ένα ακόμα ισχυρότερο απόσπασμα, αποτελούμενο από δεκαπέντε πάνοπλους στρατιώτες. Χαλασμός κυρίου πάλι και ύστερα από κάποια ώρα, επιστρέφει αιμόφυρτος σε μαύρα χάλια, ένας από τους στρατιώτες του, που κατάφερε και γλίτωσε από του χάρου τα δόντια.
- Μουσταφάμπεη μου...δεν είναι ENAΣ ο Έλληνας, ΔΥΟ είναι που φυλάνε το λόφο! Ψέλλισε, ξέπνοος.
Φωνάζει ο Τούρκος στρατηγός τότε αυτόν που του έδωσε την πληροφορία ότι ένας μόνο φυλούσε τον λόφο, τον καθαρίζει με συνοπτικές διαδικασίες με το γιαταγάνι του και καλεί έναν άλλον στρατιώτη που παρουσιάζεται μπροστά του τρεμάμενος και κάτωχρος.
-Τσακίσου πάρε μια λευκή σημαία και πήγαινε να διαπραγματευτείς με τους γκιαούρηδες!
Φεύγει σφαίρα ο Τουρκαλάς και από την τρομάρα του ξεχνάει μέχρι και το τουφέκι του να πάρει μάζι..Ύστερα από λίγα λεπτά, αντιλαλούν πάλι βρισίδια, τουφεκιές, χαμός...και ύστερα ησυχία. Επιστρέφει καταιδρωμένος με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά ο Τούρκος στρατιώτης.
-Τι έγινε; Τον ρωτάει γεμάτος αγωνία ο Μουσταφάμπεης.
-Φθάνω εκεί, που λες αφέντη μου, και τους φωνάζω: "Θέλω να μιλήσω με τον αρχηγό σας" και οι γκιαούρηδες σκοτωθήκαν μεταξύ τους!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου