Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης...

Μια ιδιαιτερότητα της ελληνικής κοινωνίας είναι ότι συνήθως αυτοί που φωνασκούν και διαμαρτύρονται είναι οι ευνοημένοι. Αντιθέτως, εκείνοι που αδικούνται και θα νομιμοποιούνταν ηθικά να τα κάνουν όλα γης μαδιάμ εξαιτίας αυτών που υφίστανται καθημερινά, συνήθως δεν βγάζουν άχνα!

Τρανταχτό παράδειγμα οι καθημερινές απεργίες, όπου 9 στα 10 πρωτοστατούν οι διάφοροι βολεμένοι των οποιών οι διαμαρτυρίες στρέφονται εναντίων των αχρείων που τολμούν να αγγίζουν τα "εκ θεού" προνόμια τους.

Όπως σήμερα που ταλαιπωρείται για τρίτη μέρα η Αθήνα εξαιτίας της απεργίας των εργαζομένων του ΜΕΤΡΟ ως ένδειξη συμπαράστασης προς τους 280 συμβασιούχους των οποίων οι συμβάσεις δεν ανανεώθηκαν διότι κρίθηκαν παράνομες από το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης. Ορίστε μερικές από αυτές τις προσλήψεις όπως διέρευσαν στον τύπο:


•τριών υπαλλήλων στα βιογραφικά των οποίων υπήρχαν οι χειρόγραφες σημειώσεις «έχεις καμιά θέση κατά νου;», «την είδε ο πρόεδρος» και «η μητέρα του είναι γνωστή της κας Δρακάκη»!

•εκπαιδευόμενου τεχνίτη, στο βιογραφικό του οποίου υπήρχε η ένδειξη «καμία τεχνική εμπειρία, δεν κάνει για τεχνίτης» και «δεν έχει τεχνική εμπειρία, ούτε αντίληψη»...

•οδηγού συρμών με μοναδική εργασιακή εμπειρία ως... μουσικός στην ομάδα συναυλιών του Θ. Πολυκανδριώτη.

•ατόμου που έδωσε συνέντευξη... μία εβδομάδα αφότου προσελήφθη

•υπεύθυνης σταθμού που ήταν φοιτήτρια, χωρίς καμία εργασιακή εμπειρία.

•πρώην ειδικού συμβούλου στο γραφείο υπουργού ΠΕΧΩΔΕ και πρώην οδηγού του υφυπουργού ΠΕΧΩΔΕ.


Πολύ εντυπωσιακή είναι η ειλικρίνια του προέδρου του σωματείου των εργαζόμενων κ. Σταματόπουλου ο οποίος δηλώνει ευθαρσώς ότι "Εάν δεν είχες γνωστό, δεν γινόταν πρόσληψη στο Μετρό" . Κανόνας που δεν αλλάζει ούτε για αυτόν τον ίδιο (καλά όχι ότι είχαμε καμία αμφιβολία):

"Γιατί εγώ που εργάζομαι εδώ δέκα χρόνια από πού έχω μπει, από την πόρτα; Στον οργανισμό οι προσλήψεις δεν γίνονται μέσω ΑΣΕΠ. Οι διευθυντές της εταιρείας κάνουν γνωστό πόσους καινούργιους εργαζόμενους έχουν ανάγκη και οι ενδιαφερόμενοι το μαθαίνουν από γνωστούς που ενδεχομένως έχουν στην εταιρεία. Για παράδειγμα, άλλος γνωρίζει τον διευθυντή, άλλος έχει γνωστό τον συνάδελφο... Έτσι γίνονται οι προσλήψεις στο Μετρό, το οποίο άλλωστε είναι ιδιωτική εταιρεία"

Βέβαια το να λες στην Ελλάδα ότι χρειάζεσαι γνωστό για να προσληφθείς κάπου είναι σαν να λες ότι χέζουν οι αρκούδες στο δάσος (που αλλού θα έχεζαν;). Αυτονοήτα πράγματα δηλαδή, αυτό όμως που δεν είναι αυτονοήτο είναι η διαμαρτυρία των βυσμάτων που πλέον αγγίζει τα όρια του σουρρεαλιστικού!

Ο θεός να βάλει το χέρι του σε αυτή τη χώρα....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου